ΕΠΙΣΤΡΟΦΕΣ


Κάνε το καλό και ρίχτο στο γιαλό. Αυτό έκαναν κι ύστερα εκείνη τους απάντησε πώς σίγουρα η καλοσύνη τους, θα τους επιστραφεί. Γενικά, τα πίστευε βαθιά όλα αυτά τα περίεργα : τις αύρες, την καλή και την κακή ενέργεια, πώς επιδρούν στη ζωή μας, κτλ,κτλ…Στην περίπτωση που την κοιτούσες στραβογελώντας σου απάνταγε ότι όλα ήταν θέμα πίστης. Τίποτα δε θα άλλαζε αν εσύ δεν το πιστεύεις βαθειά. Και είχε τον τρόπο να το μεταδίδει, προτάσσοντας την καλή της διάθεση σε ό,τι κι αν συνέβαινε.

Τώρα, αν το καλό επιστρέφεται, αυτό ήταν ένα άλλο θέμα. Δηλαδή, τίποτα από τα παραπάνω δεν αποδεικνύονται. Ένας τρόπος ζωής ήταν κι αυτός, που αν θες τον επιλέγεις, αφήνοντας πίσω την ειρωνική και στραβομουτσουνιασμένη φάτσα. Όλα αυτά, τα σκεφτόταν κι εκείνος την επόμενη μέρα.

Υπήρχαν κάποιες στιγμές που έπιανε τον εαυτό του να πιστεύει σε αυτή τη φιλοσοφία με τις «θετικές σκέψεις», ενώ κάποιες άλλες, χανόταν στην καθημερινότητα με τους φίλους, τις πλάκες, τις υποχρεώσεις και το ρουτίνιασμα, που οι στοχασμοί κάπου περίσσευαν. Πάντως σίγουρα δεν περίμενε στην άμεση επιστροφή της καλοσύνης του. Δεν περίμενε τίποτα βασικά.
Μέχρι που η πραγματικότητα θα έφερνε εκείνη τη μέρα ένα στραβό δευτερόλεπτο. Πώς άραγε θα σκεφτόταν ύστερα από αυτό το δευτερόλεπτο? Δεν είχε ιδέα για το πότε θα του ήταν χρησιμότερη αυτή η γαμω-φιλοσοφία. Στα εύκολα ή στα δύσκολα? Πάντως το χρωστιμέικο καλό δεν είχε επιστραφεί ακόμη.