Wednesday, May 09, 2007

ΓΝΩΣΤΟΙ ΑΓΝΩΣΤΟΙ 3.

Κενός χρόνος. Είχε και ήλιο, βάραγε κατακούτελα. Έκατσε στο μαντρότοιχο να καπνίσει ένα τσιγάρο. Το συνήθιζε να καλύπτει με τσιγάρα τα κενά χρόνου, προτιμούσε το κάπνισμα σε ώρες ηρεμίας.
Κοιτούσε ατάραχος την όψη του απέναντι κτιρίου, γύρω στα έξι με εφτά μέτρα απόσταση από τον εαυτό του. Τράβούσε τις τζούρες και άκουγε μόνο το τσακ τσακ της κάφτρας που καιγόταν.Άφηνε τον καπνό να φεύγει απ τα ρουθούνια του, σαν τον πράσινο δράκο του παραμυθιού. Χαζογέλασε για λίγο.
Η ακριανή πόρτα απέναντι άνοιξε και βγήκε η Ριάνα. Την έβλεπε προφίλ, περπατούσε κατά μήκος της όψης του κτιρίου, ούτε αργά, ούτε γρήγορα. Ούτε βαριεστημένα, ούτε νευρικά. Σταθερά. Κοιτώντας ευθεία.
Οι μυς στο χέρι του ήταν σε ετοιμότητα. Άνοιξε το στόμα, να φωνάξει, να χαιρετίσει.
Η Ριάνα, αφού διένυσε την απόσταση, άνοιξε την επόμενη πόρτα και μπήκε μέσα. Εξαφανίστηκε.
Έμεινε να κοιτάζει απέναντι στην ίδια θέση, ακίνητος, σα μεξικάνος.
-Μπα...τι στο διάολο...

5 Comments:

Blogger Δημοσθένης Μιχαλακόπουλος said...

"τα κενά χρόνου με τσιγάρα.." ,

και μετά σου λένε αυτοί που κόβουν το κάπνισμα πως ξαναβρίσκουν ελεύθερο χρόνο!

μοιάζει να έχει και συνέχεια, ε?

1:17 PM  
Blogger αμμος said...

Η αφήγησή σου είναι αρκετά ποιητική, αλλά έχει νεύρο, προχωράει όμορφα. Έχω πραγματική περιέργεια για τη συνέχεια! [Αν θέλεις μόνο βάλε λινκ στους προηγούμενους γνωστούς – άγνωστους, θα διευκολύνει αναγνώστες που σου έρχονται πρώτη φορά να δουν και τις προηγούμενες ιστορίες.]

4:15 AM  
Blogger perssefoni said...

@αλαφροίσκιωτος:
όντως,πρέπει να ισχύει τελικά αυτό με το τσιγάρο,περασε απ το μυαλό μου όταν το έγραφα!
@άμμος:
χαίρομαι που σ'άρεσε,έχεις πολυ δίκιο για το λινκ...αν βρω τον τρόπο που γίνεται θα το φτιάξω στάνταρ!!!!!(σε μερικά θέματα που έχουν να κάνουν με τον υπολογιστάκο μου-τι τραβάει ο καημένος,ως χρήστης είμαι ατζαμής-είμαι ανεπίδεκτη μαθήσεως..)
γενικό σχόλιο:
να σας πω την αλήθεια δεν ξέρω αν θα έχει συνέχεια το συγκεκριμένο στιγμιότυπο...ο βασικός στόχος των γνωστών αγνώστων είναι να περιγράψουν κάποιες στιγμές μιας αινιγματικής κατάστασης-σχέσης(?) που ζουν αυτοί οι χαρακτήρες,κατά την οποία δεν καταφέρνουν ποτέ να γίνουν εντελώς γνωστοί.και για έναν περίεργο λόγο δεν μπορούν να παραμείνουν δυο εντελώς άγνωστοι.δεν ξέρω σας πείθω?(ποτέ δεν ξέρεις,μπορεί να κάτσει και συνέχεια με συγκεκριμένο τέλος..τι να πω δεν έχω ιδέα!)

11:59 AM  
Blogger αμμος said...

Βασικά αυτό που λες είχα καταλάβει για τους Γνωστούς – Άγνωστους. Η συγκεκρι-μένη κατάσταση μπορεί να συνεχίζεται αέναα αλλά και να διακοπεί την επόμενη στιγμή. Εσύ θα το δεις, εμένα πάντως η ιστορία μου προξενεί την περιέργεια αρκετά, ώστε να μου άρεσε να τη συνεχίσεις.
Όσο για τα λινκ, είναι εξαιρετικά απλό. Στην οθόνη όπου γράφεις τα ποστ, υπάρχει μια μπάρα με κάποιες επιλογές, όπως το b για έντονα γράμματα, το i για πλάγια κτλ. Εκεί υπάρχει και ένα εικονίδιο που θυμίζει κρίκο από αλυσίδα. Αν σκιάσεις μια λέξη και πατήσεις αυτό το εικονίδιο, θα σου βγάλει ένα παραθυράκι, ώστε να συμπληρώ-σεις μια ηλεκτρονική διεύθυνση. Αφού το κάνεις αυτό, το λινκ σου είναι έτοιμο.
Για να έχεις τη διεύθυνση από τα προηγούμενα κείμενά σου, χρειάζεται απλά να τα επιλέξεις συγκεκριμένα από τη διπλανή μπάρα. Θα εμφανιστεί μια διεύθυνση που θα αρχίζει από το url σου και θα τελειώνει με κάποιες λεπτομέρειες παραπάνω. Αυτή θα συμπληρώσεις στα λινκ. Για να σε διευκολύνω, η διεύθυνση των πρώτων γνωστών –άγνωστων είναι http://perssefoni.blogspot.com/2007/02/blog-post.html και των δεύ-τερων είναι http://perssefoni.blogspot.com/2007/03/2.html

8:53 AM  
Blogger Aντώνης said...

Γεια χαρά...κι εμείς γνωστοί άγνωστοι σε παράθυρα αντικρυνά :)

7:35 AM  

Post a Comment

<< Home